Meer over Moniek

Je hebt mij met open armen ontvangen. Je hebt je naar mij toe opengesteld en op momenten ook toegelaten in jouw leven. Je hebt zonder oordeel naar me geluisterd en ik mocht lachen, boos zijn en verdriet met je delen. Je hebt me geholpen stappen te zetten die ik eerder niet had gedurfd, bewuster met mijn gedachtes om te gaan en beter voor mezelf te zorgen. De steeds terugkerende vraag wat vandaag belangrijk was, heeft er toe bijv. geleid dat ik de bijzondere dagen op mijn manier kan vieren/ invulling kan geven.

Voor mij is het heel belangrijk dat Moniek mens kan ‘zijn’ in contact met mij, authentiek en present, maar ook kan ‘blijven’ bij mijn verhaal, mijn emoties en gevoelens. “Ik voel me gezien en gehoord door jou, niet afgewezen.” Ik ben je dankbaar dat je me nooit gepusht hebt. Je hebt me dingen aangeboden en aan mij gelaten of ik er op dat moment iets mee kon of wilde doen. Het tempo van het proces is aan mij, de uitspraak “Het komt zoals het komt, het gaat zoals het gaat” die we met regelmaat herhalen, onderschrijft dat voor mij.

Ik voel me gezien en gehoord door Moniek, ik mis anderen in mijn netwerk waarmee gesprekken over verlies en rouw op deze manier gevoerd kunnen worden. Tijdens de sessies is er tijd, ruimte en aandacht voor mij geweest. Het zijn momenten die ik mezelf heb gegund. Moniek heeft een open, niet oordelende houding en een uitnodigende manier van vragen stellen. Het is fijn en helpend geweest dat ik de ruimte kreeg mijn verhaal te vertellen, met Moniek te delen over die dingen die op dat moment de aandacht vroegen.